De ultieme versmelting van menselijke stem en instrumenten, langzaam verglijden de klanken en plotselinge klankexplosies verbinden de ruimtelijke composities van Welmers, Kancheli, Enzel en Moelker in het programma dat in de Nicolaikerk tot klinken wordt gebracht.

In de compositie ‘Amao Omi’ (Ongevoelige oorlog) zoekt de Georgische componist Giya Kancheli naar nieuwe verten in klank en expressie. De uitersten worden niet geschuwd maar juist opgezocht. Muziek die ons meevoert naar zowel de onmetelijke ruimte als naar onszelf.

In het monumentale werk ‘Licht en Donker VI’ van de Nederlandse componist Jan Welmers staat de ruimtelijkheid centraal. Het saxofoonkwartet mengt op heel bijzondere wijze met zowel de menselijke stem als de twee orgels.

L’infinito (de oneindigheid) van de Nederlandse componist en blokfluitist Ronald Moelker is gebaseerd op het gelijknamige gedicht van Giacomo Leopardi waar de dichter zijn geest laat zinken in de ‘eindeloze diepten’ van de zee der oneindigheid (‘e il naufragar m’è dolce in questo mare’). Moelker schreef dit werk voor 4 Eagle altblokfluiten en koor. Voor het Axes Quartet en Consensus Vocalis maakte hij een versie voor 4 saxofoons en koor.

De meditatieve sfeer van de Rosenkranz Loops van Christoph Enzel, die gebaseerd is op de Rosenkranz Sonata van von Biber, sluit naadloos aan op de werken van Kancheli, Welmers en Moelker, evenals zijn nieuwste compositie Close to the edge.

Uitvoerenden

Consensus Vocalis

Axes Quartet, bestaande uit Ties Mellema, Niels Bijl, Christoph Enzel en Jay Byrnes

Jetty Podt en Ko Zwanenburg - orgel

Heleen Koele – sopraan

Steven van Gils – tenor

Klaas Stok - dirigent